- بخشش را "بخش كن"... محبت را "پخش كن" ...

- غضب "پريشاني" است... نهايتش "پشيماني" است ...

- "به طرف" گوش بده... "بي طرف" نظر بده ...

- شكيبايي... بر هر "دعوايي"، "دواست"...

- هر چه "بضاعتمان" كمتراست ... "قضاوتمان" بيشتر است...

- وقتي "عصباني" هستم ... "لب به لبخند" نمي زنم!

- با "خويشتنداري" ... "خويشاوند داري" ...

- "بخشش" ... پاك كن "رنجش" ...

- به "خشم" ... "چشم" نگو ...

- در اينكه با هم "تفاوت داريم"...  با هم "تفاهم داريم"!؟

- موقع عصبانيت... "داد نزن" خود را  "باد بزن"!

- سوء تفاهم، "تير خطايي" است... كه از "گمان" رها مي شود!

- انسان "خوشرو" ... گل "خوشبو" ست.

- "آتشنشان" باش ... "آتشفشان" نباش ...

- از دورويي "دوري" كنيم... جاي "دوري" نمي رود!

- وقتي "دور هم" جمع نشديم ... "دور از هم" منها شديم!

- از "تنفر" ... "متنفرم" ...

- "مي توانست" اينطور نباشد... "مي توانم"  اينطور نباشم ...